Wat is mentorschap?
We spreken van mentorschap wanneer een mentor de verzorging, behandeling, verpleging en begeleiding van een meerderjarige persoon op zich neemt. Het gaat hier voornamelijk om persoonlijke, niet-financiële zaken. Mentorschap komt vooral voor bij mensen met een verstandelijke beperking, mensen met dementie, of mensen met psychische problemen. We passen mentorschap toe, bijvoorbeeld wanneer betreffende persoon:
- Door fysieke en/of geestelijke problemen (tijdelijk of structureel) niet in staat is goed voor zichzelf te zorgen
- Geen familie of kennissen heeft voor de gewenste begeleiding
- In de toekomst waarschijnlijk begeleiding nodig heeft
De rol van de mentor
De mentor is een adviseur en vertrouwenspersoon voor de cliënt. De persoonlijke wensen en behoeften van de cliënt staan daarbij altijd centraal. Goed mentorschap zorgt ervoor dat de cliënt zoveel mogelijk de regie over zijn/haar leven behoudt. De term “mentor” moet niet worden verward met de persoonlijke begeleider binnen de zorg(instelling), die ook wel mentor wordt genoemd. Mentorschap staat voor de wetgever en rechters als de wettelijke vertegenwoordiging van de cliënt.
De mentor neemt beslissingen over persoonlijke zaken van de cliënt. Daarbij kan het ook over feitelijke dingen gaan, zoals het inzien van een dossier. De mentor heeft daarbij de plicht om de cliënt zoveel mogelijk zelf te laten beslissen. Dit vergroot immers de zelfstandigheid.
De kantonrechter
Sinds januari 1995 is de kantonrechter verantwoordelijk voor het toewijzen van een mentor/mentorschap. De rechter-commissaris speekt het mentorschap uit. Er wordt een beschikking gemaakt waarop de cliënt en de mentor staan vermeld. De mentor houdt de kantonrechter elk jaar op de hoogte via een jaarverslag.
Contact
Heeft u vragen of wilt u een afspraak inplannen met NaMensU over mentorschap of andere maatregelen, neemt u dan gerust contact met ons op.